Wielkanoc to najważniejsze święto w kalendarzu chrześcijańskim – czas nadziei, odrodzenia i nowych początków. Ale to również moment, w którym wyjątkowo silnie wracamy do tradycji przekazywanych z pokolenia na pokolenie – w kuchni, w domu i w sercu. Na Ryneczku przy Jerzego co roku widzimy rodziny szukające idealnych jajek, białej kiełbasy, chrzanu, czy warzyw na sałatkę.
Święcenie pokarmów – symbol wiary i rodziny
W Wielką Sobotę zmierzamy do kościołów z pięknie udekorowanymi koszyczkami. To właśnie święconka – jeden z najważniejszych i najbardziej wzruszających obrzędów wielkanocnych.
Co oznaczają pokarmy w święconce?
-
Chleb – symbol Ciała Chrystusa, podstawowy pokarm człowieka. Oznacza dostatek i Bożą opiekę.
-
Jajka – symbol nowego życia, odrodzenia i Zmartwychwstania Jezusa. Dzielimy się nimi, składając życzenia – tak jak opłatkiem w Wigilię.
-
Wędlina lub słonina – znak końca Wielkiego Postu i radości świąt. Oznacza też dostatnie życie.
-
Sól – symbol oczyszczenia, trwałości i prawdy. Dawniej wierzono, że chroni dom i odpędza zło.
-
Chrzan – znak siły fizycznej i goryczy Męki Pańskiej, jaką przeszedł Jezus.
-
Cukrowy lub maślany baranek – symbol Baranka Bożego, czyli Chrystusa, który zwyciężył śmierć i przyniósł zbawienie.
To moment jednoczący pokolenia. Dzieci uczą się znaczeń, a starsi wspominają rodzinne święta z dzieciństwa.
Wielkanocna Niedziela – śniadanie, które łączy pokolenia
Wielkanocne śniadanie to prawdziwa celebracja – w wielu domach zaczyna się od modlitwy i dzielenia się jajkiem. To symbol pojednania, życia i wspólnoty.
Na stołach królują:
faszerowane jajka, żurek, biała kiełbasa, domowe pasztety, ćwikła, sałatki, mazurki, serniki, no i oczywiście – babka!
Ale to nie tylko jedzenie tworzy ten dzień. To przede wszystkim bliskość, rozmowy i chwila zatrzymania.
Właśnie za to kochamy Wielkanoc – za to, że jesteśmy razem.
Lany Poniedziałek – tradycja pełna radości
Poniedziałek Wielkanocny, znany jako Śmigus-Dyngus, to zupełnie inna, radosna odsłona świąt.
Polewanie się wodą – od kilku kropel po całe wiadra – to dawna tradycja oczyszczająca, nawiązująca do wiosny, płodności i nowego życia.
Dziś to przede wszystkim świetna zabawa. A jak mówią starsi gorzowianie – to też była okazja do flirtów: kiedy kawaler chciał zwrócić uwagę na pannę.
Dlaczego warto pielęgnować wielkanocne tradycje?
Bo to więcej niż obrzęd. To fragment naszej kultury, tożsamości i rodzinnych historii.
Na Ryneczku przy Jerzego widzimy to każdego roku – rozmowy przy stoiskach, śmiech dzieci, zapach świeżych ziół i wielkanocnych przysmaków.
To właśnie buduje klimat prawdziwej Wielkanocy – opartej na wspólnocie, trosce i prostych radościach.